zondag 13 april 2008

Hoe zijn we zover gekomen.

Een aantal jaren geleden hadden Ingrid en ik het idéé om eens te kijken of we meer konden doen voor bepaalde mensen. Zo zijn wij toen in contact gekomen met Pepijn Trapman. Hij doet erg goed werk in Kazakhstan. Sindsdien zijn wij aangestoken met het virus dat vrijwilligerswerk heet. Na het kijken op tv Gelderland over stichting Uthando zijn we nog enthousiaster geworden dan we al waren en hebben eind december 2006 mee kunnen helpen met de Finale van Guldens voor het goede doel. Toen wisten we het zeker, als we daadwerkelijk gaan helpen dan willen we dat gaan doen in Zuid Afrika. Speciaal voor de kinderen (maar toch ook stiekum de rest ) want die hebben nog een hele toekomst voor zich. Tenminste, als deze koters gezond zijn en blijven en als er een toekomstperspectief geboden kan worden.
In oktober was het dan zover, voor bijna vier weken togen wij naar Zuid Afrika in de buurt van Durban. Midden in Kwazulu Natal, één van de meest critische gebieden van Zuid Afrika. Veel armoede, hoge werkloosheid, lage scholing en natuurlijk een heel hoog hiv/aids percentage.
Inmiddels hadden we al een poos een erg prettig contact met één van de mensen aldaar. Gunter Gys. Wat deze man allemaal al mee heeft gemaakt en nog steeds doet, en wat hij allemaal al voor elkaar heeft gekregen is bijna met geen pen te beschrijven. Je kunt hiervoor het beste naar zijn blog gaan ( zie link ) en dan kun je zelf eens lezen wat er zoal gebeurd in dit prachtige land. Want ondanks alle nare dingen die er gebeuren, het is tenslotte nog wel een land met een enorm mooie natuur. In t volgende stuk zal ik hier wat meer over vertellen en laten zien.

Geen opmerkingen: